Sanne
“Het moet ondertussen zo’n twintig jaar geleden zijn dat ik in mijn scoutsuniform, met enkele verfrommelde A4’tjes in de ene hand en een micro in de andere, de bezoekers op het jaarlijks kamp van onze scoutsgroep toesprak.
De bezoekdag was een dag waarop iedereen welkom was. Met trots ‘showden’ we aan onze ouders de gesjorde constructies en de schrammen op onze benen. Het was de hoogdag van de tiendaagse, die we met de ganse leiding équipe vulden met een stevige wandeling, groepsspelletjes, een barbecue en een ceremonie. De ceremonie; het enigste deel van de dag waar niemand van het team zich vrijwillig voor opgaf. Behalve ik. Met plezier ging ik de uitdaging aan om van het stoffig en saai moment dat dit was, een verfrissende en inspirerende ceremonie te maken.
Terugkijkend op dit hoofdstuk in mijn leven lijkt het pad dat het universum voor me had uitgestippeld, crystal clear. Maar dat is niet altijd zo geweest. Deze herinnering raakte samen met de bijhorende foto’s verstopt in een doos op zolder. Zo gaat dat met het leven; het gaat maar door. En oude herinneringen maken plaats voor nieuwe. Sommige blijven hangen, anderen vervagen. Maar de mooiste, meest ingrijpende proberen we toch vast te houden, om ze nooit te vergeten. Met Quinta Essentia maak ik voor die bijzondere momenten ceremonies, en vang ik jullie kostbare herinneringen en persoonlijke verhalen in woorden.”
Kim
Al van kinds af ben ik gebeten door wat er in de diepe krochten van onze ziel huist. Altijd vragen stellen, nooit tevreden met een ‘daarom’ of een ‘gewoon’. Vragen tot het wringt, en ook tot m’n ouders er een punthoofd van kregen.
Geen verrassing dus dat ik van vragen stellen (én luisteren) mijn beroep maakte. Zo ga ik nu al 6 jaar (and counting) als psycholoog door het leven. En vult mijn praktijk zich dagelijks met verhalen; verhalen die me steeds opnieuw doen verwonderen hoe veelzijdig, veerkrachtig en kleurrijk wij zijn.
Geef mij dus maar mensen. Mensen die het niet weten, die twijfelen, die zoeken, die verloren lopen, die hulp vragen, die durven, die springen, die vliegen (of dat toch proberen), die vallen, rechtstaan of even blijven liggen, die stil of heel luid lachen, huilen, leven; die voluit, gretig en gulzig, of juist voorzichtig en voetje voor voetje.
Mensen die wegen inslaan, die terugkeren, die gas geven, op de rem gaan staan… en landen; landen in het hier en nu, om te beseffen wat ze hebben of om nooit te vergeten wat ze hadden.
En daar en dan, waar jullie landen, wil ik er zijn, om betekenis en woorden te geven aan dat wat er is en altijd zal zijn; liefde.
Gastvrij . Snuisteraar . Samenbrenger . Liefde voor leerlingen . Boeken sorteren op kleur . Alles vieren, vooral het leven . Mama van Rosalie en Georges . Bloemenplanter en ideeënfontein . Een vol huis en een hart dat overloopt
Hillevi
“Tussen wat wordt gezegd en niet bedoeld, en wat wordt bedoeld maar niet gezegd, gaat de meeste liefde verloren.” – Khalil Gibran
Met woorden doe je veel. Kun je veel doen. Elke dag. Heel de dag.
Je krijgt het woord of geeft je woord.
Je kan het houden.
Je noemt of benoemt.
Je kiest zorgvuldig of ‘floept eruit’.
In een wereld waar alles mogelijk is en alles flitst, zijn het de ervaringen en herinneringen die ons altijd bijblijven. Onze harten en onze zieltjes laven aan de mooie woorden van onze geliefden, dat is wat onbetaalbaar is. Dat is waar ik altijd naar op zoek ben. Het mooie van mensen in het mooie van woorden stoppen. Verhalen die samenkomen en een nieuw hoofdstuk vormen (het eerste van vele samen). Mensen die elkaar vinden en elkaar blijven zoeken, elke dag. Die echt kiezen voor de ander en dit samen bewust willen vieren.
Quinta Essentia zet die liefde in haar kracht en ik wil daar met veel goesting mee naar op zoek gaan.
Christine
Mijn liefde voor verhalen heeft me al veel inzichten gegeven, veel geleerd over het leven en ik sta er telkens van versteld dat een verhaal niet meteen verteld is. Dat er stukjes ontbreken, blijven steken, bewust of onbewust. Het is dan ook een uitdaging, maar vooral een voorrecht om die ontbrekende puzzelstukjes te ontdekken, tot leven te brengen, in een verhaal dat past. Een verhaal dat verandert doorheen het leven, de zonnige en zoete zaken, maar ook de rauwe en ruwe randjes. Het maakt dat ieder van ons een verhaal heeft, een levens-verhaal dat mag verteld en doorverteld worden. Dat gekoesterd mag worden over generaties heen. Want die overlevering maakt ons wie we vandaag zijn.
Op mijn 10de verjaardag kreeg ik een dagboek met een slotje op. Ik kan nog perfect opzoeken welk spel we speelden op de scouts, welk vriendinnetje kwam logeren of wanneer ik het niet eens was met mijn zus. Maar met de jaren, kwamen de lagen. Over kalverliefdes, puberstreken en hechte vriendschappen. Over dé liefde van mijn leven, onze strijd voor een kind en ons compleet gezin van drie. Nog altijd laat ik die dagboeken niet los, om gedachten te ordenen, te reflecteren en om mijn verhaal vorm te geven.
Tegelijkertijd hou ik, naast mijn pen, ook al 15 jaar lang een micro in mijn hand. Om verhalen van mensen te brengen op de radio. Van de grote nieuwsverhalen tot de kleine menselijke verhalen in de straat. Maar op mijlpalen in het leven, wil ik naast jullie staan. Om de juiste woorden te vinden, de ontbrekende stukjes. En ik hoop dat ik door mijn liefde voor verhalen ook jullie liefdes-verhaal mag vertellen.
QUINTA ESSENTIA
Kwintessens (Latijn: quinta essentia, letterlijk “vijfde wezen”) was oorspronkelijk de Latijnse uitdrukking voor het vijfde element, dat Aristoteles aannam en ether noemde. Tegenwoordig betekent kwintessens “het essentiële”, “het belangrijkste”.
mijlpalen vragen om bij stil te staan
Staan jullie op het punt om jullie liefde te bezegelen? Of zoeken jullie hulp bij het vormgeven van een liefdevol afscheid?
